บทที่ 132: เราผสานเข้าด้วยกัน

บทที่ 132: เราผูกพันกัน

โดนัลด์

หกชั่วโมงบ้าๆ แล้วที่อมีเลียวิ่งหนีไป หกชั่วโมงนับตั้งแต่จัสตินสารภาพรักกับผม ผมคร่ำครวญ ซบหน้าลงกับฝ่ามือ มันหนักหนาเหลือเกิน ผมอยากจะดื่มด่ำกับความรู้สึกเปี่ยมสุขในความรักของจัสติน แต่ผมก็เป็นห่วงอมีเลียแทบขาดใจ เธอปิดมือถือ ผมไม่มีทางตามรอยเธอได้เลยจนกว่าแมตต์จะติด...