บทที่ 121

เบลค

ผมจ้องมองประตูที่ทิลลี่เพิ่งเดินออกไป และผมรู้ว่าคนอื่นๆ ทุกคนในห้องกำลังจับจ้องมาที่ผม

ผมถอนหายใจแล้วเหลือบมองไปด้านข้าง

อัลฟ่าดอว์สันกำลังยิ้มอยู่ เช่นเดียวกับเดรค

แม่ของผม น้าอนิต้า และอันย่านั่งอยู่ด้วยกันบนโซฟา

ผมเหลือบมองพ่อ ซึ่งเดินอ้อมจากโต๊ะทำงานมานั่งใกล้ๆ กับอัลฟ่าดอว์สัน

“เป็น...