บทที่ 18

อิซซี่

ฉันสะดุ้งตื่น ความกลัวแล่นพล่านไปทั่วตัว แต่ฉันก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าพูน่ากำลังมองฉันอยู่

“ฝันอีกแล้วเหรอ” พูน่าพูด เธอเหยียดตัวบิดขี้เกียจแต่ก็ก้มมองไปรอบๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่แถวนั้น

ฉันมองผ่านดวงตาของเธอ ฉันไม่ได้พูดอะไร

“เราควรคุยกันนะ” เธอบอก “ฉันอยากรู้ว่าทำไมฉันถึงถูกปลุกใ...