บทที่ 97

อิซซี่

ทอดด์กับแคทจ้องฉันกลับ ปากอ้าค้าง

"ฟังฉันก่อนสิ" ฉันพูด แต่ทอดด์ส่ายหน้าขณะนั่งลงบนเตียง "ไม่นะ อิซซี่" เขาพูดพลางมองฉัน "เราดูแลเขาไม่ได้ เขาเป็นของคนอื่นนะ แล้วเราก็ไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร แถมเขายังเป็น..." เขาพูด แต่เสียงคำรามขัดจังหวะเขาขึ้นมา

ฉันหันไปมองแคทด้วยตาเบิกกว้าง เธอไม่เคยคำร...