126

ลูซี่

เสียงหัวเราะของดุ๊กดังก้องไปทั่วห้อง ฉันรู้สึกได้ว่าหูมันกระดิกด้วยความรำคาญ

“มันไม่ตลกนะ”

“แต่เธอน่ารักออก” เขาพูด

“ก็น่ารักจริงๆ นั่นแหละ” ลุคพูดพร้อมกับยิ้มกริ่ม “เอาเป็นว่าตอนนี้ เรามาทำความสะอาดแล้วลองกันใหม่อีกทีนะ ถ้ามันหายไปก่อนจะหมดคาบนี้ เธอก็กลับบ้านได้เลย แต่ถ้าไม่ เราคงต้องจัดการอ...