172

ลูซี่

จากนั้น พวกเราก็ถูกพาไปยังห้องอาหารส่วนกลาง โต๊ะไม้ตัวยาวและเก้าอี้ทุกตัวดูราวกับกำลังรอคอยให้ผู้คนมาถึง

ท้องฉันร้องโครกคราก บลูยิ้ม

“อาหารใกล้จะพร้อมแล้ว เราไปซื้อของมาเพิ่มด้วย”

เมื่อการพาชมสิ้นสุดลง เราก็กลับมาที่ห้องโถงใหญ่

ผู้รอดชีวิตคนอื่นๆ จากไวท์มูนกรูเข้ามาทางประตูหน้าอย่างอึกทึก

“ได...