295

แมตต์

พอตกดึก ทุกอย่างสงบลงแล้ว ฉันก็แต่งตัวเตรียมออกไปข้างนอกแล้วเดินเข้าไปในครัว ฉันกินแซนด์วิชไปได้ครึ่งชิ้น นาฬิกาสื่อสารก็ดังขึ้น บอกว่าฉันต้องไปแล้ว ฉันกินส่วนที่เหลือจนหมดแล้วก็ออกมา หวังว่าโทนี่จะไม่ตื่น ฉันย่องเท้าเบา ๆ แล้วหมุนไหล่ พยายามคลายความเมื่อยขบขณะที่ออกไปอย่างเงียบที่สุดเท่าที่จ...