314

ฉันตัวสั่นอีกครั้ง ซุกตัวอยู่ในเสื้อแจ็กเก็ตขณะที่คนอื่นๆ ในชั้นเรียนเริ่มนั่งประจำที่ แสงแดดทาบทาเป็นริ้วเฉื่อยชาพาดผ่านโต๊ะเรียน ฉันยังคงรู้สึกได้ถึงเสียงหึ่งๆ ของคาถาในเส้นเลือด ไหลเวียนอยู่ในความคิด ถึงตาย คาถาพวกนั้นมันอันตรายถึงชีวิต และนั่นน่าสะพรึงกลัว แต่กระนั้นความสงบประหลาดก็เข้ามาในใจฉัน...