320

ลูซี่

“เดวิด” เขาคำราม เสียงแหบห้าวราวกับกรวดบดหิน “นึกไม่ถึงว่าจะเจอแกที่นี่ ให้เกียรติมาปรากฏตัว... เหมือนพ่อแกไม่มีผิด”

นั่นมันหมายความว่ายังไงกันนะ ฉันมองสลับระหว่างเขาทั้งสองคน เดวิดยังคงนิ่งเฉยไม่สะทกสะท้าน ฉันแทบจะเห็นเส้นเลือดที่ขากรรไกรของเขากระตุกเมื่อถูกเอ่ยถึงพ่อของเขา

“ข้าไม่คิดว่าท่าน...