บทที่ 111

ราเชล

ฉันตกใจจนพูดไม่ออก มองไปที่มัสซิโม่ แล้วก็มองไปที่แหวน แล้วก็กลับมามองมัสซิโม่อีกที ฉันพูดได้แค่ว่า "โอ้พระเจ้า มัสซิโม่" "นั่นคือคำว่าใช่ใช่ไหม เรเชล?" ฉันยังคงมองเขาอยู่ เห็นได้ชัดว่าเขาเริ่มกระวนกระวายใจ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้น ฉันก็โผเข้ากอดเขา ทำให้เราล้มลงกับพื้น ฉันอยู่บนตัวมัสซิโม่ "ใช่ มั...