บทที่ 167

มัสซิโม

เมื่อเบลล่าเดินลงบันได หัวใจของผมแทบหยุดเต้น เธอดูสวยงามจนตะลึง และเธอกำลังสวมต่างหูที่ผมซื้อให้เธอ ผมใช้เวลาสักครู่กว่าจะออกจากความมึนงงและไปพบเธอที่บันได ผมเดินไปที่บันไดและยื่นมือให้เธอ "คุณดูสวยมากๆ เลย เบลล่า" "ขอบคุณค่ะ มัสซิโม โดยเฉพาะสำหรับของขวัญสวยๆ นี้" เธอสัมผัสที่หู "ยินดีครับ ...