บทที่ 169

มัสซิโม

เมื่อราเชลเดินลงมาจากโบสถ์ ผมอดไม่ได้ที่จะน้ำตาไหล เธอดูสวยงามอย่างไม่น่าเชื่อ ชุดนั้นพอดีกับเธออย่างสมบูรณ์แบบและคุณแทบจะไม่เห็นท้องของเธอเลย ไม่ใช่ว่ามันทำให้ผมรำคาญ แต่ผมรู้ว่ามันทำให้เธอรำคาญ วีที่หน้าอกนั้นพอแค่จะยั่วผู้ชาย ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าผมคือคนโชคดีที่ได้แต่งงานกับเธอ ผมพบเธอเมื...