บทที่ 179

ราเชล

ฉันตื่นขึ้นมาช้ากว่าปกติและเห็นว่าข้างนอกมืดแล้ว ฉันเห็นแซนด์วิชอีกอันอยู่บนพื้นกับน้ำ ฉันหยิบมันขึ้นมากินอย่างรวดเร็ว ฉันอยากได้อะไรกินที่ดีกว่าขนมปังกับน้ำ แต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรกินเลย ฉันได้ยินเสียงกุญแจที่ประตูและแอนตันเดินเข้ามาอีกครั้ง แค่เห็นเขาก็แทบจะอาเจียนแล้ว เขาเดินมาหาฉันและมองด้วย...