บทที่ 287

เรเชล

เช้าวันต่อมา ฉันตื่นขึ้นมารู้สึกเป็นอิสระ ฉันสามารถไปช้อปปิ้งได้ ไปสตาร์บัคส์ได้ หรือแม้แต่ไปวิ่งจ็อกกิ้งได้ ฉันลุกขึ้นและแต่งตัวในชุดวิ่ง อย่างน้อยก็เป็นเลกกิ้งที่ยืดหยุ่นได้ ฉันพบมาสซิโมในครัว กำลังทำกาแฟและเตรียมตัวไปทำงานในชุดสูทอาร์มานีสีดำ “อรุณสวัสดิ์ มาสซิโม” ฉันพูดด้วยเสียงที่เต็มไปด...