บทที่ 180 อดีตที่เจ็บปวดและทนไม่ได้

มาร์ตินที่กำลังเหม่อลอยมองออกไปไกลๆ ไม่ทันเห็นชาร์ล็อตตั้งใจล้มลงกับพื้นตอนที่ญาติของเธอเอื้อมมือมาหา

"อ๊า..."

เสียงร้องของเธอทำให้มาร์ตินหลุดจากภวังค์ความคิดได้สำเร็จ

เขารีบก้มลงไปช่วยพยุงเธอขึ้นมาทันที "เป็นอะไรหรือเปล่า? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?"

ชาร์ล็อตน้ำตาคลอ ตอบอย่างน่าสงสาร "ข้อมือฉันเจ็บมา...