บทที่ 421 ความผิดเพี้ยนของนักล่าสัตว์

ฮันเตอร์ไม่มีความอดทนจะเสียเวลาอีกต่อไป ขณะที่เขาหันหลังจะเดินออกไป เกรซก็กระโดดลงจากเตียง คว้าแขนเขาไว้ ลากนิ้วขึ้นไปที่ลำคอ แล้วลูบใบหน้าเขา

"รีบไปไหนกันคะ? ไม่คิดว่ามันน่าตื่นเต้นหรอกเหรอ? ภรรยาคุณกับคู่หมั้นฉันอยู่ชั้นล่างนั่นไง" ขณะที่ฮันเตอร์พูด กลิ่นหอมละมุนก็ลอยเข้าจมูกเขา

เขาขมวดคิ้วเล็กน...