บทที่ 43 ลูกสาวของมาร์ตินตั้งกับดัก

ดวงตาที่มีชีวิตชีวาของแฟนนี่กะพริบสองครั้ง แล้วน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้า เธอกำมือน้อยๆ นุ่มนิ่มแน่น และเรียกมาร์ตินด้วยน้ำเสียงเด็กๆ "คุณพ่อคะ..."

ผู้คนที่อยู่ในที่นั้นต่างมองหน้ากันด้วยความไม่อยากเชื่อ ใบหน้าของพวกเขาสว่างขึ้นด้วยความประหลาดใจราวกับได้พบความลับบางอย่างที่พูดไม่ออก

แฟลชกล้องถ่ายรูป...