เล่ม 2: หมาป่าแม่มดบทที่ 1

บทที่ 1

ฉันกำลังวิ่งหนีเอาชีวิตรอด ตามหลังมาด้วยหมาป่าตัวใหญ่สีดำปนน้ำตาลเข้มที่มีดวงตาสีเฮเซลวิสกี้ที่ดูเหมือนจะทะลุทะลวงวิญญาณ และฉันไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้ นี่จึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันทำได้ ฉันตำหนิตัวเองที่อ่อนแอเหลือเกิน ฉันถูกกิ่งไม้และกิ่งเล็กๆ บาดตามตัว แต่ดูเหมือนเขาจะสนุกกับมันเสียมากก...