เล่ม 2: บทที่ 79

จอห์น

เราขู่คำรามใส่กันอีกครั้ง ข่วนหน้าซึ่งกันและกัน เขากัดได้ขนที่แขนของฉัน ฉีกมันด้วยฟันอัญมณี และเมื่อเขาทิ้งตัวลงเพื่อสร้างแรงส่งในการสะบัด เขาเผยให้เห็นสีข้างที่ไร้การป้องกัน โดยไม่ลังเลหรือรู้สึกเสียใจ ฉันงับคอเขา สะบัดและกัดแน่นจนได้ยินเสียงกร๊อบ ฉันรู้ว่าไม่ได้หักมัน แต่การที่ฉันทำให้เขาบาด...