หนังสือเล่มที่ 2: บทที่ 83

นาวหาวออกมา ฉันมองนาฬิกาปลุกข้างเตียง เป็นเวลา 11:45 น. ...และฉันหลับไปสองวันแล้ว ฉันหลับสนิทอยู่ในอ้อมแขนของคู่ชีวิต...และเมื่อฉันตื่น เขาก็ตื่นด้วย เช้านี้เขามีกลิ่นเงินนิดหน่อย แต่ฉันต้องจำไว้ว่าเขาสวมถุงมือเกราะ...

"อรุณสวัสดิ์คนสวย" เขาพูดพลางจูบฉันเบาๆ ที่ริมฝีปาก ฉันตอบรับจูบนั้น โอบแขนรอบคอ...