เล่ม 3: บทที่ 95

ทันทีที่เธอพูดจบ...ฉันก็รู้สึกได้

"ฉันว่าเราเริ่มประชุมกันได้แล้ว" เซย์เดย์พูดพลางลุกขึ้นยืน เขาคำรามเบาๆ ตอนที่ทำอย่างนั้น... เขารู้...

"ฉันเดาว่าสายเลือดอสูรของนายคงกำลังปั่นป่วนเพราะมนุษย์ที่อยู่รอบๆ สินะ" มิสเตอร์อาร์เชอร์พูด พวกเขาไม่รู้สินะ... แม่เจ้าโว้ย ถ้าพวกเขารู้คงน่าอายพิลึก...

"ใช่แล้ว ...

Accedi e continua a leggere