บทที่ 40

พระอาทิตย์ส่องแสงจ้าใส่หน้าฉันเหมือนฉันเป็นหนี้มัน ฉันครางพลางพลิกตัวไปสัมผัสฝั่งเตียงของอัลฟ่าไคเดนที่เย็นเฉียบ นั่นทำให้ฉันตื่นเต็มตา เขาตื่นและพร้อมออกไปแล้ว ส่วนฉันมีนัดตอนเที่ยงเพื่อเอาเฝือกออก ฉันจะต้องพักอีกหนึ่งวัน แต่ฉันจะเป็นอิสระจากสิ่งนี้แล้ว!

ความคิดนั้นปลุก ชิมเมอร์ ที่เต้นระบำในใจฉัน...