บทที่ 88

คอนเนอร์

ผมกะพริบตาสองครั้ง ผมถือเสรีภาพมากมายไว้ในมือ เบต้าคนไหนก็คงยอมฆ่าเพื่อสิ่งนี้

ห้าวันหยุดเต็มๆ เชี่ยเอ๊ย!

ผมวิ่งออกจากสำนักงานของพี่ชายและแปะใบอนุญาตบนประตูห้องผม ผมมีเวลาว่างตั้งห้าวันเต็มๆ และไม่รู้จะทำอะไรดีกับมันทั้งหมด ผมไม่เคยมีเวลาว่างมากขนาดนี้ตั้งแต่ลูกชายผมเกิด และผมจะไม่ปล่อยให...