#Chapter 42 เรอูนียง

เซลีนมองเหตุการณ์

เสียงร้องอันไพเราะของลูน่าดังขึ้นตอบรับเสียงเรียกของหมาป่าของบาสเตียน เสียงที่มีเพียงเราสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน ฉันพยายามสุดความสามารถที่จะดึงเธอกลับมา ลูน่า ฉันครางในใจ หยุดเดี๋ยวนี้!

ฉันห้ามตัวเองไม่ได้! เธอร้อง เขากำลังเรียกฉันอยู่

รวบรวมสติหน่อย ฉันดุ เขาไม่ใช่คนดี และเขาต้อง...