บทที่ 1733

โซยาวิตกกังวล "ไม่ เราต้องถาม..."

"เธอสมรู้ร่วมคิดกับฌานใช่ไหม? บางทีเธออาจจะมาที่ฐานเพื่อทำให้เราแยกกันก่อน" รากิบพูดด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน "น่าเสียดายที่แผนการของพวกเขาล้มเหลวในที่สุด เพราะเราจะไม่มีวันแยกจากกัน"

ขณะที่พูด เขาก็ดึงโซยาเข้ามาในอ้อมกอดอย่างกะทันหัน

โซยาตกใจกับการกอดที่ไม่ทันตั้งตัว...