ตาย

เปิดประตูกระจกของระเบียงออก ฉันก้าวออกไปในอากาศเย็นยะเยือกของยามเย็น ขนลุกซู่ขึ้นตามแขนเมื่อสายลมอ่อนๆ แตะผิวของฉัน

เขายืนอยู่ตรงนั้น กำมือแน่นรอบราวระเบียง ดวงตาว่างเปล่าของเขาจับจ้องไปที่ขอบฟ้าที่ถูกแต้มแต่งด้วยสีแดงเพลิงของพระอาทิตย์ตกดิน แต่ฉันรู้ว่าความงดงามของยามเย็นเป็นสิ่งสุดท้ายที่อยู่ในใจ...