บทที่สิบเอ็ด

ฟินน์

ผ่านไปสักพัก ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา พร้อมกับความเจ็บปวดที่สีข้าง มันมืดแล้ว เสียงจักจั่นและแมลงกลางคืนดังอยู่รอบตัว สายตากลางคืนของผมทำงาน ผมก้มมองลงและพบว่าตัวเองยังนั่งอยู่เหนือแคท หัวของเธอพิงอยู่บนไหล่ผม เธอกรนเบาๆ ปากเผยอเล็กน้อย ผมหัวเราะเบาๆ ทึ่งที่เธอยังดูสวยมากแม้ในสภาพนี้

ผมมองลงไปท...