บทที่ 38

ความมืดที่ฉันตื่นขึ้นมาพบคุ้นเคยเหลือเกิน เช่นเดียวกับกลิ่นจางๆ ที่ฉันได้กลิ่นในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา จากความหงุดหงิดในน้ำเสียงของคนที่ลักพาตัวฉัน ฝูงคงทำให้พวกมันลำบากในการดำเนินแผนลอบพาฉันข้ามพรมแดน นั่นเลยทำให้ฉันต้องถูกมัดติดกับเก้าอี้นี้นานกว่าที่อยากจะเป็น ฉันรู้สึกได้ว่าข้อมือและข้อเท้าของฉ...