บทที่ 40

เรือนร่างของฉันอ่อนแรงลงเมื่อฉันตื่นขึ้นมา ความรู้สึกที่มีคนเขย่าตัวฉันอย่างรุนแรงราวกับฉีกฉันออกจากการหลับใหล และการที่ตายังคงถูกปิดไว้ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกสับสน ราวกับว่าฉันอยู่ที่นี่มาเป็นเดือนๆ การที่ไม่สามารถมองเห็นอะไรเลยทำให้วันเวลาดูยาวนานขึ้น ไม่สามารถแยกแยะได้ว่าเป็นกลางวันหรือกลางคืน ฉันหมด...