บทที่ 42

นัยน์ตาของมายาฟังดูห่างไกลและอ่อนแรง แต่ฉันได้ยินเสียงเธอ

"ใช่ มายา นี่ฉันเอง! เธอโอเคไหม? พวกมันทำร้ายเธอหรือเปล่า?" ฉันถามเธออย่างร้อนรน

"หนูรู้สึกไม่ปกติ พวกมันฉีดอะไรบางอย่างให้หนู แล้วหนูก็รู้สึกง่วงนอนมากๆ" เธอบอกฉัน

ฉันไม่รู้จะพูดอะไรกับเธอหรือปลอบเธอยังไงดี ฉันไม่เก่งเรื่องคำพูด และตอนนี้ฉ...