บทที่ 64

(มายา POV)

ทอมมี่มาร่วมกับพวกเราในไม่ช้าและบอกว่ารถพร้อมแล้วเมื่อเราพร้อม โนอาห์ส่งยิ้มอ่อนโยนให้ฉันก่อนจะเดินตามทอมมี่ออกไปและไปเอากระเป๋าของเขาแล้วลงไปข้างล่าง ฉันปิดกระเป๋าเดินทางและมองรอบห้องเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปิดประตูห้องและถอนหายใจ พวกเรายังไม่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตแม้แต่วันเดียวที่ปกติและไร้...