#Chapter 44 ไนท์สเวกัส

เฮเลน POV

ฉันกะพริบตามองเมทของฉัน เขาวิ่งขึ้นบันไดเร็วมากจนฉันแทบไม่มีเวลาคลานเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เขาจ้องฉันด้วยสายตาคมกริบไร้ความปรานี ฉันสั่นสะท้าน

"เมท เธอกำลังทำอะไรอยู่กันแน่?"

ฉันสูดลมหายใจลึกๆ "ฉันแค่—มันไม่ได้เป็นอย่างที่—"

ส่วนหนึ่งในตัวฉันยังคงตกตะลึงกับออร่าของเขา กับอำนาจที่เขาม...