บทที่ 99: เรามาถึงแล้ว

พอเราสองคนยืนอยู่ตรงทางเข้าของห้องโถงใหญ่ที่เปิดกว้าง ผมมองออกไปยังฝูงของผมด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจ ผมยังคงจับมือคู่ชีวิตของผมที่ยืนอยู่เคียงข้าง แม้จะเห็นภาพอันน่าตื่นตาตื่นใจตรงหน้า ผมรู้สึกได้ว่าเธอเครียด ฝูงของเราเป็นฝูงที่ยิ่งใหญ่น่าเกรงขามสำหรับทุกคนที่ได้เห็น แน่นอนว่านั่นยังไม่รวมจำนวนของฝูง...