บทที่ 14: สุสาน

มันเจ็บมากเหลือเกิน...

ฉันรู้ว่าถ้าไปที่ที่ฉันเคยไปประจำ ใครสักคนต้องเจอฉันก่อนที่ฉันอยากให้เจอแน่ๆ สุสานให้ความรู้สึกสงบกับฉันตอนที่มาเยือนครั้งล่าสุด ฉันเลยมาหาที่เก็บศพที่มีคำว่า "เบบี้ไลล่า" แล้วเลื่อนตัวลงตามกำแพงหินที่ถูกกัดกร่อนตามกาลเวลา ร้องไห้สะอึกสะอื้นขณะที่ความรู้สึกแสบร้อนเพิ่มขึ้นบริ...