บทที่ 22: “ยิม”

เสียงเคาะประตูดึงเราออกจากความมืด ฉันถูตาขณะที่ลีอาขยับตัว ซ่อนใต้หมอนตอนที่ฉันลุกจากเตียง ฉันสวมเสื้อผ้าที่วางไว้เมื่อคืนบนเก้าอี้หนังสีขาวข้างประตูห้องนอน แง้มประตูขณะที่เดินผ่านห้องนั่งเล่นสไตล์โมเดิร์นคลาสสิก

"แม่บ้านค่ะ" เสียงผู้หญิงอู้อี้แกล้งเรียกจากหน้าประตูพร้อมเคาะอีกรอบ

"อรุณสวัสดิ์ โคล...