บท 1142

ผู้หญิง

ฉันกดหัวเธอไว้แน่น จูบเธออย่างดุดัน ไม่อยากได้ยินการคาดเดาที่ไม่ชัดเจนจากปากเธออีกต่อไป เจ้าคนโง่นี่ ปล่อยให้หวังคังเว่ยพูดไม่กี่คำแล้วมาเถียงฉันด้วยอารมณ์ที่เดือดดาล

ดีมาก หวังคังเว่ย!

ฉันหรี่ตาลง มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์: "เจ้าคนโง่ เธอคิดจริงๆ หรือว่าหวังคังเว่ยบอกเธอทุกอย่างเพร...