บท 955

ฉันนั่งนิ่งไม่ขยับ หลิวเว่ยซือมองฉันแวบหนึ่งแล้วก็ยืนอยู่ข้างหลังฉัน นิ่งไม่ขยับ ใบหน้ายังคงเขินอายเหมือนเดิม ราวกับไม่ได้เห็นการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ที่หวังโหย่วเฉวียนทำกับหญิงสาวคนนั้นเมื่อครู่

กลับกันบอดี้การ์ดที่หวังโหย่วเฉวียนพามาด้วย หัวเราะคิกคัก "พี่ใหญ่ ผมอยากกินกุ้งมังกรตัวนั้น!"

เขาชี้ไปที่...