บท 488

ฉันหันกลับไปทันทีและเดินไปยังพุ่มไม้ ได้ยินเสียง "ซี้" ฉันรู้สึกได้ว่าลู่อวี่ซินรู้สึกโล่งใจมากแค่ไหนในตอนนี้

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องความต้องการทางร่างกายเท่านั้น แต่เป็นการระบายความกดดันทางความคิดและความหวาดกลัวทั้งหมดที่เธอเพิ่งประสบมาด้วย

น่าเสียดายที่การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของฉันทำให้เธอรู้สึกไม่พ...