บท 582

เฉินหลิงจวินสะดุ้งทั้งตัว เงี่ยหูฟังสักครู่ สีหน้าเธอเปลี่ยนไป "เอ้อร์หู ฉันได้ยินไม่ใช่เสียงแมวนะ มันคือ... คือ..."

ทุกคนเห็นว่าเฉินหลิงจวินกำลังกลัว โดยปกติแล้ว เธอควรจะเรียกหาซื่อกั๋วปินเป็นคนแรก

แต่ในช่วงเวลานั้น เธอนึกถึงฉันเป็นคนแรกโดยสัญชาตญาณ เพราะนั่นคือลูกของเรา

ทุกคนที่อยู่ในที่นั้น รว...