บท 36

แต่ฉันก็ยังแกล้งทำเป็นโง่และหัวเราะเบาๆ รอจนเจิ้งหยุนหยุนห่อยาเสร็จ แล้วฉันจึงถือยาไปหาจางต้าเฉวียน

เมื่อได้ยินเจิ้งหยุนหยุนพูดแบบนั้น บางส่วนที่บวมของฉันก็ยิ่งบวมมากขึ้น กลัวว่าถ้าอยู่ต่อไปฉันจะอดใจไม่ไหวและจัดการเจิ้งหยุนหยุนทันที

ฉันจึงหัวเราะเบาๆ และพูดว่า "ได้ครับ คุณหมอเจิ้ง งั้นผมไปส่งยาให้...