บท 23

พลังรุกรานอันแข็งแกร่งของชายคนนั้นทำให้เธอสั่นสะท้านโดยไม่อาจต้านทาน

สวีชิงรู้สึกสงสารจึงห้ามมือของเธอที่กำลังจะทำร้ายตัวเองต่อไป พร้อมปลอบว่า "ไม่เป็นไร ฉันจะช่วยเธอเอง"

พูดจบ สวีชิงค่อยๆ ถอดรองเท้าขึ้นเตียง ใช้มือลูบหลังของหลิวต้วออย่างแผ่วเบา

การเคลื่อนไหวของเธอนุ่มนวลมาก

ริมฝีปากของเธอก็อ่อน...