บท 299

เมื่อฝนหยุดตกแล้ว ก็เป็นเวลาเย็นของวันถัดมา หลี่เฉิงเดินย่ำไปบนเส้นทางเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยโคลน จนรองเท้าเปื้อนโคลนเต็มไปหมดจนลากไม่ไหว เขาจึงทิ้งรองเท้าและเดินเท้าเปล่าต่อไป แม้จะเหนื่อยล้าแต่เขาก็ยังฝืนกำลังเดินทางต่อ

ที่คลินิก ครบกำหนดสองวันแล้ว ซ่งเจี๋ยยังไม่เห็นหลี่เฉิงกลับมา ทางด้านพี่อู๋เร่งให...