บท 357

หลี่เซิงดูเหมือนถูกมองทะลุใจ เขาก้มหน้าด้วยความเขินอายเล็กน้อย รู้สึกว่าการใช้ประโยชน์จากน้องชายแบบนี้ช่างน่าละอายใจ

ผ่านไปอีกสักพัก ซ่งเจี๋ยจึงพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า "ก็ให้โอกาสเธอแล้วกัน เธอสามารถอยู่ที่นี่เพื่อดูแลพี่หลี่ได้ แต่เธอต้องนอนกับพี่หลี่หรือไม่ก็นอนที่ห้องนั่งเล่นเท่านั้น"

เมื่อได้รับกา...