บท 394

ซงเหมยรู้สึกตกใจอย่างมาก เธอไม่ยอมไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น: "ฉันไม่ไป พวกคุณทำแบบนี้ไม่ได้"

ชายสองคนกระซิบเสียงเย็นชา: "ถ้าร้องอีกเชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าเธอตรงนี้เลย!"

ซงเหมยกลัวตาย เธอไม่กล้าส่งเสียงทันที แต่การไม่ส่งเสียงก็เท่ากับความตาย สมองของเธอเกิดความคิดวูบหนึ่ง เธอใช้หัวเข่ากระแทกเข้าที่หว่างขาข...