บท 737

ลีเฉิงก้าวลงจากรถ เหยียบย่างบนผืนดินที่ยังคุ้นเคย ชั่วขณะหนึ่งรู้สึกราวกับข้ามภพข้ามชาติ

ผ่านไปกว่าสามสิบปี ลีเฉิงได้กลับมาอีกครั้ง

บ้านของหวังเชียงหาง่ายมาก ลีเฉิงเดินตามทางเล็กๆ ไปเรื่อยๆ จนถึงปลายทาง ก็เห็นบ้านอิฐแดงมุงกระเบื้องเก่าแก่ของหวังเชียง

จำได้ว่าตอนเรียนหนังสือ ครอบครัวหวังเชียงเป็นครอบ...