บท 738

ลี่เซิงรีบตอบรับเสียงหนึ่ง จากนั้นก็คว้าธนบัตรกำมือหนึ่งออกมาจากกระเป๋าสตางค์ ไม่นับด้วยซ้ำก่อนยัดใส่มือของหวังหมั่นเหวย แล้วยิ้มพูดว่า "ว่านอนสอนง่ายนะ ลุงมาอย่างรีบร้อนครั้งนี้ ไม่ได้เอาของขวัญอะไรมาให้ หนูชอบอะไรก็ไปซื้อเองเลยนะ!"

"ลุง หนูรับไม่ได้!" หวังหมั่นเหวยปฏิเสธว่า "ดูสิคะ หนูไม่ใช่เด็กป...