บท 1002

ฉันขมวดคิ้วมองหวังเจิ้งอย่างสงสัย ไม่เข้าใจว่าเขารู้เรื่องมากมายได้อย่างไร

หวังเจิ้งหัวเราะเบาๆ "เสี่ยวหนิง อย่ามองฉันแบบนั้นสิ จริงๆ แล้ววันนี้ที่ฉันมาหานาย ฉันได้สืบเรื่องนี้ให้นายเรียบร้อยแล้ว"

"นายรู้ว่าฉันจะจัดการกับเขา"

ฉันยังไม่เข้าใจว่าทำไมหวังเจิ้งถึงมองทะลุฉันได้

"แน่นอน"

หวังเจิ้งกะพ...