บท 11

"น้องชายช่างร้ายกาจจริงๆ เล่นแกล้งหลับซะอีก" ชานชานเอาใบหน้าถูคอฉันพลางพูดเสียงยั่วยวน

"เอ่อ ฉัน..." ฉันรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังจะระเบิด ในหัวว่างเปล่าไปหมด

มือของฉันควบคุมไม่ได้โอบกอดชานชานไว้ หายใจหอบถี่ร้อนผ่าวแล้วจูบลงบนริมฝีปากของเธอ ความรู้สึกนี้ช่างวิเศษเหลือเกิน

ริมฝีปากอันนุ่มชุ...