บท 17

ฉันรู้ว่าป้าน้อยตอนนี้ต้องการอย่างมากแล้ว

แต่เพราะเดิมพันที่ผู้แพ้ต้องคุกเข่าและเห่าเหมือนหมา เธอจึงไม่กล้าพูดอะไร มิฉะนั้นเธอคงจะเร่งให้ฉันเร็วขึ้นแน่นอน

ฉันยื่นมือที่สั่นเทาออกไปและวางลงบนความนุ่มนวลทั้งสองของป้าน้อยอย่างเบาๆ ความนุ่มลื่นและเต็มอิ่มที่สัมผัสได้นั้นไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้

ในขณะ...