บท 189

ฉันยืดตัวหาว และมองเธอพร้อมยิ้มกว้าง แล้วเอ่ยอย่างจริงใจว่า "พี่จิง พี่สวยจัง!"

เฉิงจิงหย่าหน้าแดงเล็กน้อยพร้อมยิ้มอาย พูดว่า "รีบลุกมากินข้าวได้แล้ว"

ฉันพยักหน้า คลานออกจากเตียง บิดเอวเล็กน้อย แล้วยิ้มกว้างพูดกับเธอว่า "พี่จิง เมื่อคืนเหนื่อยมากเลย รู้สึกเหมือนกระดูกจะหลุดออกจากกันแล้ว"

เฉิงจิงห...